Sleutelpersonen van Mickey Huibregstsen, ex-topman McKinsey & Company
Het zijn vaak niet de gebeurtenissen die beslissend zijn in een mensenleven, maar de personen. Mickey Huibregsten vertelt welke mensen hem met raad en daad bijstonden op belangrijke momenten en door wie hij het meest gevormd is. Interview: Koos de Wilt Fotografie: Mark Prins voor FD Persoonlijk
Sleutelfiguur 1
Kees Meliefste, oud-koopvaardijofficier
IETS KUNNEN
De kunst van leiding geven is te weten welke rol je moet spelen op welk moment. Wanneer loop je voorop, wanneer sta je tussen de troepen en wanneer loop je er als een herder achter aan en “zie je dat het goed is”. Na mijn studie theoretische en technische mechanica kreeg ik mijn eerste vorming daarin van oud-koopvaardijofficier Kees Meliefste. Bij de marine had ik samen met hem de leiding over zeventig monteurs bij de installatie van ketelruimen en machinekamers van de Van Speykklasse fregatten. Ik wist veel van partiële differentiaalvergelijkingen, maar niets van waar die monteurs mee bezig waren. Kees hield mij overeind, terwijl hij mij ook bij mijn knieën had kunnen laten afzagen door de monteurs. Want wat moesten zij nou met dat snotjongetje van 24 dat hun baas moest spelen? Van Kees leerde ik dat als je leiding wilt geven, je iets moet kunnen dat degene die je leiding moet geven kan beoordelen. Ik had het geluk dat ik, zelfs bij beestenweer, niet zeeziek werd en ook niet onder de tafel te drinken was. Daardoor kon ik van de ene op de andere dag natuurlijk leider geworden. Kees had alles wat voor je carrièreontwikkeling van belang is: 1. dat je van je directe baas veel kan leren en 2. dat hij of zij het beste met je voor heeft. Kees had dat beide.
Sleutelfiguur 2
Max Geldens, voormalig topman van McKinsey & Company
MANAGEN
Tijdens mijn hele studie had ik nog geen uurtje theoretisch onderwijs gehad in management, wel natuurlijk de nodige praktische ervaring in mijn tijd als general manager bij VMF Stork opgedaan. In mijn tijd bij McKinsey had ik het voorrecht om veel van mijn cliënten te kunnen leren. Het was direct coaching by many door collega’s en door cliënten, bijvoorbeeld: Jaap van Rhijn, Feyo Sickinghe, Joop Alberdingk Thijm, John Loudon, Guup Krayenhoff, Floris Maljers, Nico van der Vorm en Herman Wijffels. Mijn personal mentoring kreeg ik van Max Geldens, mijn voorganger als managing partner van McKinsey. Max was gezellig, rebels, buitengewoon creatief en had humor. Ik zie ons nog zo zitten met z’n tweeën op weg naar een klant, twee bomen van kerels opgepropt in een Fiat 500. Van Max heb ik veel geleerd door af te kijken. Hij heeft mij ook grenzeloos gepromoot over de hele McKinsey wereld.
Sleutelfiguur 3
Mijn ouders
RESPECT
Lange tijd heb ik mij geërgerd aan domme mensen. Dat is eigenlijk heel dom, want die mensen kunnen er ook niets aan doen. Bovendien, de maatschappij wordt niet bepaald door bekende – al of niet hoog opgeleide – Nederlanders, maar door het gedrag en de waarden van de gemiddelde burger, of het nu de bakker, de notaris of de buschauffeur is. Uiteindelijk gaat het om respect, de menselijke maat en individuele verantwoordelijkheid van burgers. Dat is de kern ook van De Publieke Zaak, een initiatief dat ik gestart ben met Pieter Winsemius. Van jongs af aan is dat me met de paplepel ingegoten. Ik had buitengewoon toegewijde ouders en samen met mijn oudere broers hebben zij overal de weg voor mij gebaand. Ik ben in alle opzichten bevoorrecht en voel dat ook zo. Want van de mensen om je heen moet je het hebben, dat kan de overheid niet alleen. De burger moet het vooral zelf doen. Ik heb het geluk dat te hebben meegekregen van mijn ouders.
Sleutelfiguur 4
Mijn vrouw Truusje
EMPATHIE
Mijn lijfspreuk is: never take no for an answer en daarnaast ben ik ook nog eens nergens bang voor. Dat kan voor mensen soms wel eens bedreigend overkomen. Maar in feite heb ik een ongebreidelde belangstelling voor en goodwill naar mensen. Alleen: dat is niet altijd even zichtbaar. Het uitdragen van die gevoelens heb ik geleerd van mijn echtgenote. Vroeger schatte ik mensen altijd op hetzelfde niveau in als mezelf. Dan onderbrak ik mensen omdat ik al begreep wat ze wilde zeggen. Ik heb er heel lang over gedaan om te begrijpen dat mensen zich daar soms aan ergeren. Dat vond ik vreemd, want ik vond het zelf niet erg als mensen mij onderbraken. Daar wees Truusje mij dan op. Ik kan ook moeilijk mensen aankijken als ik met ze praat. Als ik wegkijk kan ik beter nadenken, maar veel mensen denken dan dat ik langs ze heen kijk om te zien of er een interessanter persoon is. Ook daar heeft Truusje mij op gewezen. De meeste mensen die een relatie met mij hebben, hebben meestal meer een relatie met mijn vrouw. Zij is ook leuker om mee te praten, omdat zij veel beter ontvangt.
Curriculum Vitae
Frederik Wouter (Mickey) Huibregtsen (Rotterdam, 26 januari 1940) studeerde in 1964 cum laude in Delft af in de theoretische en technische mechanica. Hij trad als ingenieur in dienst bij de marine, waar hij onder meer een druklichaam voor een onderzeer en een tankauto ontwierp. In 1966 stapte hij over naar VMF-Stork om daar general manager Gasturbines te worden. In 1970 trad hij in dienst bij McKinsey & Company. Hij werd hier aanvankelijk voorzitter van de Nederlandse vestiging van McKinsey, later werd hij Director van de McKinsey wereldwijd. In 1999 trad hij terug als firmant bij het bedrijf. Bij het grote publiek is Huibregtsen bekend als bestuurder van het Olympische comité NOC*NSF (1990-1998). Sinds enige jaren zet hij zich in voor De Publieke Zaak, een platform gericht op maatschappelijke vernieuwing.
