'Het leven is een Griekse tragedie. We zijn allemaal op zoek naar onze bestemming. We willen allemaal thuiskomen. Wij zijn een soort moderne Odysseus, op zoek naar ons Ithaca, het eiland waar we thuishoren.' Sprout spreekt maandelijks met topondernemers over de periode vóór hun grote doorbraak. Deze keer: Albert de Booy (1947), oprichter en eigenaar van Speakers Acadamy.
Tekst: Koos de Wilt | Beeld: Marie-Cécile Thijs
De doorbraken van Albert de Booy
‘Mijn intuïtie bedriegt mij nooit’
1968 – GEEN VRIJE WIL
Ik ben opgegroeid in een artistiek gezin, zoon van een zanger en een onderwijzeres. Ik heb een jaar gestudeerd op het conservatorium, maar stopte daar mee toen mijn vader ziek werd. Ik had het talent om concertpianist te worden, maar zaken gaan zoals ze gaan. Daarna heb ik een periode geschiedenis, literatuurwetenschap en culturele antropologie gestudeerd. Tijdens de studentenrevolte van 1968 stond ik in Saint-Germain-des-Prés op de barricades en zwierf de wereld rond als pianist. Ik geloof niet in de vrije wil. Voor Spinoza is alles strikt gedetermineerd en Schopenhauer stelde al: een mens kan doen wat hij wil, maar hij kan niet wíllen wat hij wil.
2002 – POLITIEK
Pim was van huis uit links; Marxist, Maoïst, Trotskist, noem maar op. Hij zag zich als de gedoodverfde opvolger was van Den Uyl. Maar bij de PvdA beschouwden ze hem als een ongeleid projectiel. Dat was hij ook als hij niet de juiste leiding kreeg. Daar heb ik een rol in mogen vervullen. Ik heb niets met politiek, ik heb nooit gestemd, maar uit een professionele relatie, ontstond vriendschap en van daaruit hebben we de LPF opgericht. Over vrije wil gesproken. De partij zou de grootste overwinning uit de parlementaire geschiedenis behalen. Ik zou het voor geen goud hebben willen missen, zeker niet de vriendschap en alle avonturen die we hebben beleefd. De dag na dood van Pim ben ik uit de politiek gestapt en verder gegaan met Speakers Academy.
1972 – ARTIESTEN
Ondernemer werd ik tegen wil en dank. Op mijn vijfentwintigste ben ik in het management van artiesten terecht gekomen. De variétéwereld van vroeger was verdwenen, het werd de organisatie van bedrijfsevenementen, seminars en symposia. Ik was de eerste manager van Lee Towers. Wij waren altijd op stap, van honderden bedrijven naar nachtcafés. Zo rolde ik in het schnabbelcircuit en ging ik het management voeren van vele artiesten. Het kwam op mijn pad. Als je een spel speelt, moet je het goed doen. Ik verzorgde entertainment van New York tot Beijing en op cruiseschepen en hotels overal ter wereld. Met eigen kantoren in Bangkok, Boedapest en Düsseldorf.
2008 – KENNIS
Ik dacht dat in 2008 ook bij ons de crisis zou toeslaan. Maar ons businessmodel bleek niet over het leveren van sprekers te gaan, maar over kennis. Dat is geen entertainment maar een investering. Iedereen wil kennis, zeker in deze turbulente tijd. Als er intakes zijn van filosofen, doe ik dat graag zelf en als het over sales gaat, dan zijn er beteren hier. We hebben een helder businessmodel. Sprekers moeten aan minimaal drie voorwaarden voldoen: een goed verhaal, het verhaal moet passen bij de spreker (écht zijn) en het moet passie bevatten. Dan kan het nooit fout gaan.
1997 – SPREKERS
Toen ik vijftig werd vond ik het welletjes. Elk weekend was ik weg, tot vaak diep in de nacht. Ik wilde meer rust. Toen bedacht ik dat als je Frank Sinatra in de Doelen kan organiseren, je dat ook met Sir Richard Branson kunt doen. Speakers Academy was geboren. Ik begon met een dertigtal sprekers, maar we moesten al snel bijstellen; Fortuyn bleek een geweldige spreker, maar Regilio Tuur en anderen minder. Na verloop van tijd verzorgde Pim elke week een lezing met een honorarium van tienduizend gulden. Daarnaast groeide een lange lijst van sprekers.
2013 – INTERNATIONAAL
Ik geloof in anticyclisch ondernemen. Iedereen verklaart ons voor gek, maar dit jaar openen we kantoren in Barcelona, Berlijn en Hong Kong. Ik weet niet waarom, maar ik voel dat daar een giga markt ligt. In Frankrijk loopt het goed. Daar hebben we geen echte concurrentie. Ons product is universeel, de logistieke afhandeling is overal hetzelfde en wij hebben geen voorraad. Ik weet gewoon dat we over een paar jaar tot de grootste kennisinstituten van de wereld zullen behoren. Hoe ik dat zeker weet? Intuïtie! En die bedriegt je nooit. Zei Spinoza al.
[2014 MT sprout]